Thoreau'dan...

İşte bizim engin,yabanıl,inleyen anamız Doğa;bir leopar gibi olanca güzelliğiyle,çocuklarına olanca şefkatiyle,yayılmış her yere.Ne var ki çok zamansız kesildik memesinden;ve toplumun,yani insanın sadece insanla ilişki kurduğu o kültürün içine düştük.

Henry David Thoreau

Ben tekrar onun kollarına,memesine dönmek istiyorum.Şimdilerde elimden geldiğince,kısa da olsa her fırsatta...Ama biliyorum ki bir gün -çok uzun bir zaman almayacak bu,hissediyorum- elim bir topraktan çıkacak yeni fidemizi okşayarak,bir ağaca uzanacak verdiği ilk meyveyi tatmaya;bir göğsümü dayayacağım bahçedeki çama,bir sırtımı yolun başındaki çınara...