The Baby Book

Dr.Sears ve eşi Martha Sears tarafından yazılan The Baby Book,gelmiş geçmiş bütün bebek bakımı kitaplarının en iyisi bence ve yerini de daha uzun yıllar boyunca koruyacağa benziyor.Bebek veya çocuk olan her evde mutlaka bulunması gereken bu kitap 767 sayfalık bir başyapıt.

'Attachment Parenting' kavramını günümüze taşıyan ve uygulanması hakkında yol gösteren Dr.Sears'ın bu kitabında sorduğunuz herhangi bir soruya cevap bulamamanız imkansız gibi görünüyor.

Bana göre tek olumsuz tarafı konvansiyonel tıptan taviz vermemesi-ki bu birçok insan için olumsuz bir nokta değildir ve kendisi bir tıp doktoru olduğu için çoğu tıp doktoru gibi doğasına uygun davranmaktadır-fakat çok şükür doğal ve holistik tedavi yöntemlerine öncelik veren diğer doktorların ( Neustaedter gibi) kitaplarıyla bu olumsuzluğu dengeliyorum.


'Keeping your baby healthy' bölümünden kısa bir alıntı yapmak istiyorum,çok hoşuma giden...

(Zamansızlıktan dolayı çeviremedim,ama isteyen olursa yardımcı olmaya çalışırım.)


Becoming Dr.Mom and Dr. Dad

One of the most intuitive parents in my practice was a totally blind mother,Nancy.Because she could not see her baby,she went completely by sound and feel.Her baby got various skin rashes that caused her frequent my office.Early in our rash-diagnosing challenge,Nancy brought her baby Eric in for a rash I couldn't see.But mother said,'I feel it.' Sure enough the next day I could see it.Another intuitive mother told me that she could detect when her baby's throat was hurting because 'I can feel she sucks differently.' And another attachment mother once told me how she could tell her baby was beginning an ear infection because her baby did not want to put her head down and breastfeed on that side.This deep sensitivity to their babies earn these mothers an honorary degree of Dr.Mom.

Attached mothers and trusting babies help the doctor,too.Over the years of examining well and sick babies I have noticed that babies who are the product of responsive parenting radiate an attitude of trust,especially when they are ill.They are so used to getting their needs met that when they are ill,they trust that the doctor will make them well.They protest less during examinations,resulting in less wear and tear on the doctor and the baby.It seems that these babies operate from some inner trust that tells them that the doctor who puts a stick in their mouth,pokes their tummy,and shines the light in their ear is really on their side.And baby's cooperative trust helps the doctor make a more accurate diagnosis.For example,a screaming baby can cause a reddened eardrum and a confusing ear exam.

A close parent-infant attachment makes it easier for parents to care for the sick child.Many illnessses in infancy fall into the category of 'I don't know what's wrong with your baby,so let's wait a day or two and see what changes occur.' Take for the example the baby who has a fever of unknown origin.In this case I tell the parents that I suspect that this is just a harmless virus and their baby will get better in a few days,but 'call me if the symptoms change.' That last admonition is loaded.I am,in effect,releasing the sick baby to Dr.Mom and Dr.Dad and trusting that they will report back if their baby's condition worsens.But what are the credentials of these home doctors?They are sensitive to their baby,they can read their baby's cues,and they have such an intuitive feel for their baby that they almost hurt where their baby hurts.This sick baby is in good hands.


Aslında bu yazının üstüne yazacaklarım başlı başına bir hatta birkaç yazı konusu olur ama anlayanların zaten anladığını,anlamayanlara da ne kadar yazarsam yazayım anlatamayacağımı bildiğim için kısa bir cümleyle bitireyim en iyisi.

Hem kendi vücudumuzu hem çocuğumuzun vücudunu en az bu örneklerdeki kadar iyi okuyabilmemiz dileğiyle...